زن باید ریاست شوهرش را قبول کند
فارغ از اینکه ازدواج در چه سنی صورت میگیرد، طبقِ قانون رئیسِ خانواده مرد است.[5] بر مبنای همین ریاستْ زن «باید» در محلی که شوهر «تعیین میکند» زندگی کند[6] و تنها استثنا وقتی است که زن بتواند در دادگاه ثابت کند که جان، مال یا شرافتش در خانهی شوهر، در خطر قرار دارد.[7]
حق سرپرستی کودکان حتی در صورت فوت پدر و جد پدری یا عدم صلاحیتشان نیز به مادر واگذار نمیشود و مادر حداکثر میتواند با اجازهی ادارهی سرپرستی که زیر نظر دادستان است، فقط قیم کودکانش باشد.
اشتغال زن هم مشروط به اجازهی رئیس خانواده است و شوهر میتواند به بهانههایی مثل اینکه کار زن برخلاف «مصالح خانوادگی» یا «حیثیت» او یا همسرش است، مانع اشتغال زنش شود.[8] قانون، صدور گذرنامه برای زن را هم منوط به اجازهی شوهرش کرده و این بار حتی آوردن دلیل هم لازم نیست و مرد میتواند بدون هیچ بهانهای مانع از صدور گذرنامه برای همسرش و سفر او به خارج از کشور شود.[9]
بیحقی مادران، بندی محکم بر پای زنان
پای بچه که به وسط بیاید کار سختتر هم میشود. مادر عملاً هیچ حقی بر فرزند ندارد و حتی نمیتواند تابعیت ایرانی خود را به فرزندش بدهد. اگرچه قوانین مربوط به حضانت در سالهای اخیر تغییرات مثبتی کرده __ و پس از جدایی حضانت فرزندان تا هفت سالگی با مادر است و پس از آن دادگاه میتواند با توجه به مصلحت کودک تصمیم بگیرد __ اما سرپرستی کودک (ولایت) حق بلامنازع و غیر قابل واگذاری پدر و جد پدری است. به این معنا که حتی اگر حضانت کودک با مادرش باشد، او نمیتواند اجازهی عمل جراحی فرزندش را بدهد و اجازه دست پدر و جد پدری است. مادر حتی اجازهی ادارهی امور مالی فرزندش همچون بازکردن حساب بانکی (بجز حساب قرضالحسنه) و برداشت از آن را برایش ندارد، حتی اگر از اموال خودش برای کودکش خانهای خریده باشد، پدر میتواند هرگاه خواست خانه را بفروشد. افزون بر همهی اینها اگر شوهر یا پدرشوهرش، فرزندش را بکشند از قصاص معاف هستند.[10]
حق سرپرستی کودکان حتی در صورت فوت پدر و جد پدری یا عدم صلاحیتشان نیز به مادر واگذار نمیشود و مادر حداکثر میتواند با اجازهی ادارهی سرپرستی که زیر نظر دادستان است، فقط قیم کودکانش باشد. در موقع طلاق هم سرنوشت فرزندان مشترک و بیحقی مادر بر کودکانش یکی از بندهای محکم بر پای زنان است.
با وجود تسهیل قوانین حضانت به نفع زن، این حضانت تا وقتی به زن داده میشود که او با هیچ مرد دیگری رابطه نداشته باشد. بر اساس قانون به محضِ ازدواج مجدد حضانت مادر باطل میشود و به پدر واگذار میشود.[11] شوهر سابق همچنین میتواند با دستآویز کردن مواردی همچون فساد اخلاقی به دلیل داشتن دوستپسر یا روابط خارج از ازدواج حضانت مادر را سلب کند.[12]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر