صدای خاموش؛ فعالیت کنشگران محلی در استانهای غربی ایران – مرداد و شهریور ۱۴۰۳
در ماههای مرداد و شهریور ۱۴۰۳، در حالی که توجه رسانههای رسمی بر تحولات سیاسی و دولتی متمرکز بود، صدای بسیاری از کنشگران مدنی در مناطق مرزی ایران همچنان در حاشیه ماند.
بهویژه در استانهای کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی، فعالیتهای مدنی با محوریت حقوق فرهنگی، تبعیض قومی، و بازداشتهای خودسرانه ادامه داشت، اما با تهدیدات جدی از سوی نیروهای امنیتی همراه بود.
🏠 یورش به خانههای فعالان مدنی
در نیمه دوم مردادماه، گزارشهای موثق از یورش همزمان نیروهای سپاه پاسداران به خانهی چندین فعال مدنی در گیلانغرب منتشر شد. مأموران با شکستن در و ضبط وسایل شخصی، تعدادی از این فعالان را بدون ارائه حکم رسمی بازداشت کردند.
خانوادهها روزها در بیخبری کامل از وضعیت عزیزانشان بودند و حق ملاقات یا تماس تلفنی نیز نداشتند. هنوز هم، طبق گزارشات حقوق بشری، تعدادی از بازداشتشدگان در بازداشتگاههای امنیتی نگهداری میشوند.
🎯 هدف فعالیتها چه بود؟
بیشتر این کنشگران در زمینههای زیر فعالیت میکردند:
پیگیری حق آموزش به زبان مادری
دادخواهی برای بازداشتشدگان قبلی
آگاهیرسانی درباره تبعیضهای سیستماتیک در توزیع منابع
ایجاد فضاهای گفتگو و همبستگی میان شهروندان
🧩 سرنوشت مبهم
فعالیتهایی که به شکل جمعهای کوچک خانگی یا تولید محتوا در فضای مجازی انجام میشدن، اغلب بدون هیچ اقدام خشونتآمیز یا تهدیدی علیه امنیت کشور بودن. با این حال، برخورد امنیتی با آنها نشان میده که حتی سادهترین شکلهای مشارکت مدنی نیز در مناطق حاشیهای با هزینههای سنگین روبهروست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر